ارائۀ یک الگوریتم ژنتیک برای مسئلۀ یکپارچگی مسیریابی وسایل نقلیه و زمان‌بندی تولید در زنجیرۀ تأمین (مطالعۀ موردی: زنجیرۀ تأمین تجهیزات پزشکی)

این پژوهش، به بررسی مدلی برای یکپارچگی مسئلۀ مسیریابی وسایل نقلیه (VRP) در یک زنجیرۀ تأمین با مسئلۀ تخصیص سفارش‌ها به تأمین‌کنندگان و تعیین توالی تولید در آن‌ها می‌پردازد. زنجیرۀ تأمین مورد بررسی شامل تعدادی تأمین‌کننده، چند وسیلة نقلیه و یک سازندة محصولات نهایی است. فرض بر آن است که شرکت سازنده، مواد اولیة مورد نیاز تأمین‌کنندگان را به‌صورت یک­جا خریداری کند. این امر موجب استفاده از فرصت تخفیف و درنتیجه، کاهش قیمت تمام‌شدة محصولات می‌شود. به‌علاوه، شرکت سازنده از کیفیت مواد اولیه اطمینان می‌یابد و قدرت مدیریت بیشتری بر زنجیرۀ تأمین خواهد داشت. یک ناوگان حمل‌ونقل متشکل از وسایل نقلیه با ظرفیت‌ها و سرعت‌های متفاوت، حمل مواد اولیة خریداری‌شده به تأمین‌کنندگان و جمع‌آوری قطعات تکمیل‌شده از آن‌ها را با هدف کاهش میزان دیرکرد در تحویل سفارش‌ها برعهده دارد. پس از ارائة مدل ریاضی، برای حل این مسئله، الگوریتم ژنتیک پویا پیشنهاد شده است. این الگوریتم، بر زنجیرۀ تأمین یک شرکت تولیدکنندۀ تجهیزات پزشکی پیاده شد و مقایسۀ نتایج الگوریتم با نتایج واقعی صورت گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از الگوریتم ژنتیک پویا، به کاهش میانگین دیرکرد، از 44/9 روز به 11/2 روز منجر می‌شود. مقایسة عملکرد الگوریتم ژنتیک پویا با جواب بهینه در مسائل با مقیاس کوچک و الگوریتم پیشنهادی برای نزدیک‌ترین مسئله در ادبیات موضوع، نشانگر کارایی بالای الگوریتم ژنتیک پویاست.